حامد قصری/گروه تحریریه سایت کانون عکس انجمن سینمای جوانان اصفهان:۱)«آخرین روز» نام مجموعه عکسی از بهنام صدیقی است که پس از گذشت ۶ سال هنوز هم در حال برنامه‌ریزی و اجراست. ایده مهاجرت که در سال‌های اخیر در ایران شکل ویژه‌ای به خود گرفته است دستاویز
اندیشه‌های بهنام صدیقی عکاسِ معناگرا شده است. عکس‌ها که به‌صورت مستقیم گرفته‌شده است بیانی کاملا رودرو با مخاطب دارد. شخصیت‌های مجموعه بهنام صدیقی معمولاً یا برای ادامه تحصیل و البته مهم‌تر برای اقامت دائم و داشتن زندگی و رویاهای تازه‌تر زادگاه خود را ترک می‌کنند. ترک سرزمین مادری در نگاه مؤلف با ترسی توأمان است: «ترس بازگشت».
۲) ثبت آخرین عکس به نظر برای رفع همین ترس است، «پس عکسم را بگیر اما برنمی‌گردم.» عکس به‌عنوان نماد تصویری تمامی اتفاقات ۱۵۰ سال گذشته بازهم در نگاه صدیقی نگاهی آرشیوی دارد. نگاهی که به ماندگاری بخشی از سیر اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و از همه مهم‌تر فرهنگی سرزمینی بازمی‌گردد که به نظر خیلی هم از این مهاجرت‌های پی‌درپی نگران نیست؛ «پس برو و برنگرد».
۳) در تمامی عکس‌ها و در میمیک کاراکترها نمودی از حیرانی مشترک است. سرگشتگی در سرزمین‌های دیگر با سرنوشتی که غیرقابل‌پیش‌بینی است.
چمدان‌ها از زبان مهاجران بیان‌کننده این ترانه فرهاد است: «ای‌کاش آدمی وطنش را همچون بنفشه‌ها می‌شد با خود ببرد هرکجا که خواست.»
کانون عکس سینمای جوانان اصفهان