پروژه "متروکهها" که به همت آزاده بهکیش و گالری طراحان آزاد در ویرانه یک خانه قدیمی برگزار شده است با ایده توجه به خانهها و فضاهای که به یکباره رها شده و از سکنه خالی هستند، شکل گرفته است. خانههای بسیاری که از ساکنینشان خالی شدهاند تا به خانهها و پاساژهایی تبدیل شوند که از وجود آدمها خالیست.
در حقیقت درهای این خانههای رها شده، به گونهای بسته میشوند که جای هیچ رخنهای به آنها وجود ندارد و افراد بیخانمان بیشماری بیرون از این خانهها در سطح شهر زندگی میکنند. هنرمند در این نمایشگاه با ارائه متفاوتی از ویدئوها و تصاویر این خانههای متروک و از طرفی فروشگاهها و برجهای مسکونی، در ساختمانی نیمه ویرانه به دنبال ایجاد یک سوال است؟ سوالی که حاصل آن فکر کردن به تناقض هولناکی است که میان ماهیت این برجها و خانههای خالی از سکنه که هنوز قابلیت سکونت دارند وجود دارند.
هنرمند به دنبال ارائه تصویری از ساختمانهای مسکونی جدید است که برای زندگی ساخته نمیشوند، بلکه بهاینخاطر ساخته میشوند که ساختشان برای سازندهها، صاحبان زمینها و شهرفروشان سود دارد. البته مبنای نگاه هنرمند در این پروژه ارزشگذاریِ تاریخی و معماری یا نمایشِ صِرفِ جذابیتهای بصری نیست و بافت تاریخی بناها در اولویت قرار ندارد، مسأله اصلی او خالیشدن این بافتها از زندگیست و او در این پروژه بر اتفاقی تأکید دارد که در عرصه هویّت اجتماعی در حال رخ دادن است. آزاده بهکیش با آثارش به دنبال ایراد این پرسش است که این رهاشدگیِ ساختمانها نشانه چیست؟ چه چیز باعث این رهاشدگیست؛ جنگ، قحطی، بیماریِ همهگیر، یا گریز و مهاجرت؟
هنرآنلاین